Eşinin şiddetinden kaçtı, hapis hayatında ölümü bekliyor
DİYARBAKIR (İHA) – Diyarbakır’da resmi nikahsız yaşadığı madde bağımlısı eşinin uyguladığı şiddete dayanamayan R.A., 4 çocuğu ile birlikte evden kaçtı. Aynı zamanda cilt kanseri olan ve gözlerinde görme kaybı oluşan R.A., "Ölmek istemiyorum, çocuklarımla yaşamak istiyorum, bize yardım edin" çağrısında bulundu.
Abone olDİYARBAKIR (İHA) – Diyarbakır’da resmi nikahsız yaşadığı madde
bağımlısı eşinin uyguladığı şiddete dayanamayan R.A., 4 çocuğu ile
birlikte evden kaçtı. Aynı zamanda cilt kanseri olan ve gözlerinde
görme kaybı oluşan R.A., "Ölmek istemiyorum, çocuklarımla yaşamak
istiyorum, bize yardım edin" çağrısında bulundu.
Diyarbakır’da 8 yıl önce sevdiği adama kaçarak nikahsız yaşamaya
başlayan R.A.’nın bu birliktelikten 4 çocuğu dünyaya geldi.
R.A.’nın eşi F.V., 3 yıl önce uyuşturucu madde kullanmaya başladı.
Bu süreçte çocukları ile birlikte şiddet gören R.A.’nın peşini
olumsuzluklar bırakmadı. Cilt kanserine yakalanan talihsiz kadın,
bir süre sonra görme kaybı yaşamaya başladı. Eşinin şiddet
uygulamasına ve ölüm tehditlerine dayanamayan R.A., çocuklarını da
alarak evden kaçtı. Önce ailesine sığınan R.A., resmi nikahsız
eşinin ailesini de tehdit etmesi üzerine sığınma evine, ardından da
buradan ayrılıp kimsenin bilmediği bir yere yerleşti. Kocasının
korkusundan çocukları ile birlikte adeta hapis hayatı yaşayan
talihsiz anne, yetkililere seslenerek kendilerine yardım edilmesini
istedi.
Yaklaşık 3 yıldır evden karakola, karakoldan eve gittiğini
belirten R.A., çocukları ile birlikte yaşamak istediğini söyledi.
28 yaşındaki R.A., “8 yıl önce kaçarak bir evlilik yaptım, başlarda
çok iyi geçiyordu. 3 yıl önce eşim madde bağımlısı oldu, şiddet
başladı. Sürekli şiddete uğradım, çocuklarımla beraber bayağı bir
hırpalandık. Aç, susuz, elektriksiz kaldık, eşim uyuşturucu bulmak
için eşyalarımızı sattı. Kaçtık sığınma evinde kaldık, sonradan ev
açtım. Tabii bu süre zarfında ailemle görüşmüyordum. Daha sonra
ailemle görüşmeye başladım, sağ olsunlar destek çıktılar. Eşim
ailemi de rahatsız etti, sürekli evime geldi, tüpü patlatmaya
çalıştı, boğazıma bıçak dayadı, çocuklarımızı korkuttu. Her gün
gece ve sabaha karşı kapıma dayanıyordu, komşular da rahatsız oldu.
Sürekli evden karakola, karakoldan eve gidiyordum, gözlerim de
görmediği için bayağı bir zorlanıyordum. 2 ay önce tekrar başımıza
böyle şeyler geldi, polis eşliğinde tekrar karakola gittik.
Yaklaşık 2 aydır ailem de benle tekrar görüşmüyor onları tehdit
ettiği ve saldırdığı için. Can güvenliği nedeniyle görüşmüyorlar ve
gelmekte istemiyorlar. Yetkililer ölmemizi mi bekliyorlar”
dedi.
“Kadın cinayetlerini izliyoruz, onlardan biri olmak
istemiyorum”
Gözleri görmediği için çocuklarına bakmakta ve kendilerini
korumakta sıkıntı çektiğini anlatan R.A., gözlerinin açılması için
yardım beklediğini kaydetti. R.A., şöyle konuştu:
“Ben çocuklarıma ve bana bir şey olmasın diye gözlerimin
açılmasını istiyorum ve gerçekten ölmek istemiyoruz. Çocuklarımla
yaşamak istiyorum, kendisi bakmıyor, ben çocuklarıma bakmak
istiyorum. Bunun için Cumhurbaşkanımızdan, Sağlık Bakanımızdan
gözlerimin açılması için yardım bekliyorum. Eşimin de gerektiği
cezayı almasını istiyorum. Cilt kanseriyim, cilt kanseri için
tedavi yok ama gözlerim için hala tedavi mümkün. Çocuklarımla
hayatı seviyorum, çocuklarımla yaşamak istiyorum. Artık milyonlarca
kadın cinayetlerini izliyoruz, onlardan biri olmak istemiyorum.
Çocuklarım ve ben bunları hak edecek bir şey yapmadık. Bir insanı
tutamıyoruz da onca kişinin ölümünü mü seyredeceğiz? Herkes bizim
ölmemizi mi bekliyor. Göz göre göre ben, çocuklarım ve ailem
başımıza bir şey gelmeden önlemini almalarını istiyorum. Şuan
gizlilik ve koruma kararım var. Buna rağmen bizim yerimizi tespit
edebilir ve bizi bulabilir. Bizi öldürsün istemiyorum. Resmi
nikahım yoktu, resmi nikahsız yaşıyordum.”
7 yaşındaki kızı Ö.V. de, annesinin gözlerinin açılması ve mutlu
mesut yaşamak istediklerini ifade ederek, babasının uyguladığı
şiddetten kaçtıklarını, yaşamak için yardım beklediklerini
söyledi.