TÜKENDİK BİZ

Bugünlerde çok tüketir olduk.

Öncelikle çok fazla yiyecek tüketiyoruz. Evde kalmanın bedelini kilo alarak ödüyoruz. Pastalar yapıyoruz, ekmekler, börekler, çörekler.. Birbirimize tarifler veriyoruz. Denemediğimiz yemekleri yapmaya çalışıyoruz. Başarılı olursak güzel bir sofra, başaramazsak ya çöpe gidiyor ya da sokaktaki canlara.

Bir arkadaşım dolma yapmayı deniyor, instagramda gülüyoruz ona.

Bir erkek arkadaşım peynirli, kıymalı pide yapıyor ilk defa. Konya etliekmek ustalarına taş çıkartıyor.

Bir arkadaşım sayfasından ekşi mayalı ekmek tarifi veriyor.

Yapıyoruz, yiyoruz, tüketiyoruz..

Kütüphanedeki kitapları karıştırır olduk. Okunmamış kitap kalmayacak neredeyse. İnternetten kitap siparişi veriyoruz yeni kitaplar için.

Bunu yapan az olsa da okumaya başladık yeniden.

Telefon, internet kotalarını tüketiyoruz fazlaca. Gece uykusu giderek azalıyor. Sabahlara kadar o grup, bu site, şu kanal gezip duruyoruz.

Birbirimize matematik soruları soruyoruz. Komik videoların arkası kesilmiyor. Telefonlar hep meşgul, internet hep çevrimiçi..

İnsanlarımızı tüketiyoruz..

Her akşam 50' nin üzerinde insanımız ölüyor. Akşam haberlerini bekliyor, sayıyı öğreniyoruz. Rutin oldu artık açıklamalar.

Çalışan insanlar tedirgin. Her sokağa çıkış ölüme bir adım daha yaklaştıtıyor. Korku ve endişe ile hareket ediyoruz artık. Paronayak olduk, enfekte olmamak için yapmadığımız yok.

Aşırı su tüketiyoruz, her gün çamaşır yıkanıyor, her gün temizlik..

Gereksiz ilaçlar ve bitkisel gıdalarla zarar veriyoruz bedenimize.

Sonun nasıl biteceğini bilmiyoruz. 1 aya kalmaz biter diyenler, yok, en az bir senesi var bu işin düşüncesindeler..

Nasıl olacak bu işin sonu?

Nasıl çıkılacak bu cenderenin içinden?

Gece tedirgin uyuyoruz, evde sıkılıyoruz. Dışarıda herkes birbirinden çekiniyor. Eve arkadaşları alamıyoruz, biz onlara gidemiyoruz.

Birbirimizi tüketiyoruz.

Gelecek ile ilgili planlar yapamıyoruz. Yarın ne yapacağız, onu bile bilmeden uyanıyoruz güne.

Evler hapishanelere döndü. Saray bile olsa üstümüze üstümüze geliyor duvarlar.

Bunaldık, sıkıldık, yorulduk..

Biz tükeniyoruz!

Bittiğinde ne kalır ki bizden geriye?

Yorumlar