Dedikoducu Temel

Temel her gün evine trenle gidip gelmektedir. Yine bir gün trende giderken karşısında oturan adamın biri pezevenk der.

Temel şaşırır içinden acep bağami dedi diye sağına soluna bakınır. Adam yine pezevenk der.

Temel yine şaşkınlık içinde sağa sola bakınır; sanırım bağa dedi der. Olay çıkmaması için ilk durakta iner ve olayı evde karısına anlatır.

-Fadime bu gün trende adamin biri bağa pezevenk dedi der.

Fadime:

-Hadi ya haçen bak terbiyesize!

Temel ertesi gün aynı adamla tekrar trende karşılaşır. Adam bu sefer Temel’e bakarak şöyle der:

-Dedikoducu pezevenK…

BONUS FIKRA

NESİ VAR?

Temel, eczane açar. İlk müsterisi gelir:

-Bana bir sinek ilaci verir misiniz?

Temel:

-Tabii, sineğunuzun nesi var?

Münir Özkul’un bilinmeyen hikayesi

“Bizim Aile filminin çekimlerinde idik. Halit Akçatepe ile Münir Özkul aralarında konuşup gülüşüyorlardı. Tarık Akan da oturmuş bir köşeye dalıp dalıp gidiyordu. Yanına gittim, çok samimi değildik. Çorba içme saatiydi, çorba içtik ve ” Hayırdır ” dedim, zor da olsa anlatmaya başladı;



Tarık Akan:



“Mühendislik fakültesindeyken, okula yakın bir yerde bir matbaacı arkadaşım vardı. Cebinden kitaplar basar, insanlar okusun diye uğraşırdı. Bugün gelirken ona rastladım. İşleri bozulmuş, kapatmak zorunda kalacakmış dükkanı’ dedi.. Çekimler iyi gidiyordu. Münir’in yanına gittim, durumu anlattım.



Adile Naşit anlatmaya devam ediyor…



“Çekimler iyi gidiyordu. Münir’in yanına gittim, durumu anlattım. Yevmiye usulü çalışıyorduk, ne yapacağımızı da çok bilmediğimiz için bekledik. Belki elimizden bir şey gelirdi. Münir bunu epey dert edindi. Hani o can alıcı sahne var ya; Münir’in o güzel tiradı. Saim Bey’ in kapısından içeri girer, “sen değil, ben büyüğüm ben” diye noktalar. İşte o sahnede, herkesin eli ayağı buz kesti. Yarım saat bir sessizlik oldu.”



“Gün bitti, yevmiyeler dağıtıldı. O gün ne olduysa hepimiz 3’er yevmiye aldık. Münir 10 yevmiye almıştı. Herkes aldıklarını bir araya getirdi topladık ve Tarık Akan’a uzattık. Kabul etmedi, zorla kabul ettirdik. Beraber gidip matbaadaki işler düzelene kadar, her gün biraz daha destek olduk.



Bugün, Tarık’ın vesilesi ile o matbaa halen çalışıyor ve geçtiğimiz gün 20 bin adet kitap basıp tüm ülkedeki okul kütüphanelerine yolladı.” (Adile Naşit’in 21.06.1985 tarihli anısı…)



İşte böyle ustalar, üstadlar kolay yetişmiyor. kazandığı parayı son kuruşuna kadar ihtiyaç sahibine verecek kadar iyi yürekli bir insandı.



Hababam sınıfının sert ama öğrencilerini de herşeyden çok seven “Kel Mahmut”uydu.



Yaklaşık 10 dizi, 20 tiyatro oyunu ve 220 filmde rol aldı.



Uzun süredir demans hastalığıyla yaşayan Yeşilçam’ın usta oyuncusu Münir Özkul Bugün 93 yaşında bizlere veda etti.



Ruhun şad, mekanın cennet olsun

Genç Doktor



Uzun yıllar küçük bir kasabanın tek ve yaşlı hekimi olan tıp insanının emeklilik günü gelmiş çatmış. Yerine de okuldan henüz mezun bir genç doktor atanmış.



Yaşlı doktor, genç meslektaşını karşısına alarak kısaca kasabayı kısmen tanıtmaya çalışmış. Sonra da, o gün için evlerinde muayene olmak talepleri olan birkaç hastayı birlikte gezerek muayene etmek kararını almışlar.



İlk gittikleri evde nispeten yaşlı bir kadın yatağında yatıyormuş. Şikâyeti sorulan kadın hasta, sindirim sistemi ile ilgili yakınmalarını anlatmış. Her ikisi de hastayı kısaca muayene etmişler. Muayene sonrası yaşlı doktor hasta kadına hitaben konuşmuş;



– “Senin sorunun bolca çiğ meyve tüketmenden kaynaklanıyor. Bu nedenle çiğ meyveleri azaltmalı ve kısmen komposto halinde tüketerek sindirimlerini kolaylaştırıcı önlemi almalısın!”



Yaşlı kadın bu tavsiyeden memnun olmuş ve teşekkür ederek önerildiği gibi davranacağını ifade etmiş. Bu evden çıkar çıkmaz, genç doktor kıdemli doktora nasıl kolayca bu tanıya varabildiğini sormuş. Yaşlı doktor;



– “Dikkat etti isen elimdeki stetoskobu bilerek yere düşürdüm ve yatağın altına göz attım. Yatak altında bolca taze soyulmuş meyve kabukları vardı”, demiş.



İki doktor, birlikte ikinci adrese gitmişler.



Burada da hasta olan genç bir kadın varmış ve yatakta yatıyormuş. Kadının şikâyeti ise; şiddetli halsizlik ve yorgunluk hissi ve nerede ise yataktan hiç çıkmamak arzusu imiş. İki doktor ayrı ayrı kısaca muayene etmişler. Yaşlı doktor teşhisini bildirmek üzere genç doktora öncelik tanımış ve ‘buyurun’ diyerek geri çekilmiş.



Genç doktor, yatakta yatan genç kadın hastaya yönelerek;



– “Anladığım kadarı ile kendinizi ruhani dünyaya terk etmiş ve yaşamınızı nerede ise kiliseye koşut kılmışsınız. Yataktan kalkarak biraz da dünyevi meşgalelerle oyalanın”, demiş.



Her iki doktor dışarı çıktıklarında, yaşlı doktor genç arkadaşına dönerek tebrik etmiş ve kendisinin de bu hasta kadını nerede ise her gün kiliseye giderken gördüğünü anlatmış. Ve eklemiş;



– “Merak ediyorum, bir defada nasıl bu tespite varabildiniz?”.



Genç doktor;



– “Siz kadını muayene dereken ben de geçen defa sizden öğrendiğim gibi stetoskobumu kasten yere düşürdüm ve çaktırmadan yatağın altına baktım. Orada, rahibi gördüm, yatağın altında büzülmüş yatıyordu”.

Psikoloğa giden bir adam derdini anlatıyordu.



─ Geceleri uyuyamıyorum efendim. Sürekli yatağın altında biri var gibi geliyor. Yatağın altına girip orada uyumayı deniyorum. Bu defa da yatağın üstünde biri var gibi geliyor…



Adamı dikkatle dinleyen psikolog;

─ Hallederiz bu saplantıyı, demiş. Bana haftada iki kere geleceksiniz. 6 aylık bir tedavi sonunda sizi iyileştireceğimi umuyorum.



Adam sormuş;

─ Her viziteye ne kadar ödeyeceğim?



─ Her vizite 200 TL. Bu hesaba göre 6 ayda 9.600 TL ödeyeceksiniz.



Adam gitmiş, o gidiş…



Psikolog, birkaç ay sonra adama sokakta rastlamış ve sormuş;



─ Ne oldu, hastalığınız?



─ 10 TL’ye hallettim…



─Nasıl oldu?



─ Sizden çıktıktan sonra, ilerideki bara uğradım. Biramı içerken, barmene hastalığımı anlattım. ‘Karyolanın bacaklarını kes’ dedi… Kestim, mesele halloldu!