DÜNYAYI VERELİM ÇOCUKLARA 

Berkin’e, Rabia Naz'a, Veysel’e, zulme uğramış ve korunamamış çocuklara…

Bir çocuk gülsün diye doğar güneş...ve o çocuk yine gülümseyerek uyusun diye batar... Hepimiz çocuk olduk. 

Bazılarımız unuttu bunu bazılarımız da içindeki çocuğu hiç kaybetmedi. Bugün içindeki çocuğu asla kaybetmeyenlerin bayramı… Merdivenleri hala üçer beşer çıkanların bayramı…

Bu 23 Nisan biraz hüzünlü bizler için…  100. Yılda stadyumları dolduramayacağız, caddelerde, sokaklada bayrağımızı gururla sallayarak marşlar eşliğinde yürüyemeyeceğiz. Sadece balkonlara çıkıp İstiklal Marşımızı söyleyebileceğiz.  Ama yine coşkuyla ve gururla. Napoli sokaklarında hep bir ağızdan söylenen ciao bella gibi…

Çocuk demek umut demek. Her şeye rağmen pozitif olalım. 

Bu bayram televizyonlardan güldürecek yüzümüzü çocuklar. TRT’de yayınlanan uluslararası etkinlikler olurdu eskiden. Bizim için bu şenlikleri heyecanlı kılan şeylerden biri de başka ülkelerden gelen çocukların olmasıydı. Rahmetli dedemle izlerdik. Bayraklarla donatırdık balkonu. Bağıra bağıra marşlar söylerdik. 23 Nisan düşününce çocukluğumu düşününce de hep o balkonu içimdeki sevinci hatırlarım. Düşlerim;

Güvenli, huzurlu ve mutlu bir ülke; içinde çağdaş, ilerici, oturmasını kalkmasını, konuşmasını bilen, kitap okuyan, düşünen, kibar, ahlaklı, ülkesini her şeyden çok seven ve sayan, sevip saymakla kalmayıp onu saygın ve sevilen bir ülke yapmak için en erdemli şekilde efor sarfeden zeki adamlar ve kadınlar… Bu düş tüm çocukların!
23 Nisan'ın amacı bunu unutturmamaktır!

Unutma çocuk!
Sen ulusumuzun ve dünyanın geleceğisin. çok değil; on yıl, yirmi yıl sonrasının yetişkini sen olacaksın. Bugünleri doyasıya yaşa.
Bugün dünyada milyonlarca çocuk işçi var. Ağırlığı Afrika ve Asya’da olmak üzere saatte 300 çocuk ölüyor. Eğitim olanağı bulamayan çocuk sayısı her geçen gün artıyor. Bugün sayısı hızla artan çocuk işçiler var, sokaklarda kağıt toplayan, karnını sokakta doyurup sokakları ev bilen çocuklar var.. İstismara uğrayan çocuklar var.. tecavüzcüsünü görme korkusu ile kalp krizi geçiren ve ölen çocuklar…Çocuk gelinler var sayısı ne kadar bilinmez.. Kendi çocukken kucağına çocuk verenler var… Barış diye haykırırken bombaya kurban giden çocuklar var… Cinayetinin üstü örtülen çocuklar var, huzur bulamayan çocuklar…

Ve bütün bunlar küresel servetin 300 trilyon dolar olduğu, kişi başına 50 bin doların düştüğü ve bu servetin yüzde 88’ini, yüzde 10’un elinde tuttuğu bir dünyada yaşanıyor!

Bugün dünyayı daha yaşanabilir yapmak için uğraşan insanlar zamanında birer çocuktular. Yine unutma ki bugün dünyayı yaşanmaz hale getirenler de yine çocuktular.

23 Nisan Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramınız kutlu olsun. Motorları maviliklere süreceğimiz güzel günlere…