1999’da Bir Bayram

Yeni ayakkabılarını evde günlerdir giymeden dışarıda giymek mi? Neyim ben yetişkin mi?

Sekiz-dokuz yaşında falandım. Arefe günü iki kardeş yıkanmış, pür-i pak idik. Bir bayram günü hazırlığı klasiğiydi. Annemin ‘Çarşamba yemeği’ni yaptığını hatırlıyorum ertesi gün için; tavuk, pilav, salata ve cacık.

Anneannem kendi örgücüsüne benim için kırmızı eteklik ve bir örnek kazak ördürmüştü. Yeni kırmızı rugan ayakkabılarımla çok yakışacağını düşünüyordum, koyu renk uzun saçlarımı açık bırakacaktım. Bu bayram çok güzel olacaktı. İçim mutlulukla doldu. Diğer çocuklardan daha fazla şeker toplayabilirdim. Yanıma bir poşet daha almaya karar vermiştim. Ne olur, ne olmaz...

Uyudum, uyandım. Bayramın ilk günü! Bayram coşkusunu içimde hissedebiliyordum! Barış Manço’nun o meşhur şarkısı bugün hala dilimde olduğu gibi o gün de coşkuma coşku katıyordu. Her eyleme ‘bayram’ sıfatı katar olmuştum. ‘Bayram kahvaltısı’, ‘bayram aramaları’, ‘bayram gezmesi’, ‘bayram çocuğu’... Evet çocuktum, belki de bu yüzden umut ve coşku doluydum. Yetişkinlerin bizim kadar eğlenmediğini farkettim.

Gittiğim evlerde yiyebildiğim kadar şeker ve çikolata yedim, yanıma da fazlaca aldım tabii. Çok fazla para toplayamamıştım ne yazık ki... Ama bayramdı. O kalabalık ve coşku kafama bir şey takmamı engelliyordu. ‘Bayram büyüsü’ gibi... İşte yeni bir sıfat tamlaması daha bulmuştum!

Gelgelelim 2020’deki bayrama... Bugün bayram ve Dünya’yı etkileyen pandemi elbette ki ‘normal’ ve alıştığımız bir bayramı yaşatmayacak bizlere... Ancak asıl mesele içimizdeki çocuğu yaşatmak. Çünkü bize bayram coşkusunu her daim yaşatan hep oydu... Ben yine evde yeni ayakkabılarımı giyip, bağıra bağıra ‘Bugün bayrammmm, erken kalkın çocuklarrrr...’ şarkısını söyleyeceğim! İçimiz elbette buruk olacak, kötü günler yaşadık-yaşıyoruz da... Ama bayramı bayram yapan da bu değil mi? Birlik ve beraberlik duygularını güçlendirir. Birlikte güler, ağlarız. Acısıyla, tatlısıyla birbirimize destek oluruz. Tüm bu duyguları hissettiren bir şey bize daha çok güç aşılıyorsa bırakın ‘normal’ dediğimiz bayramı, bu seferki farklı da olsa, sizi çocuklar gibi şen yapacak bayramı yaşayın! Çünkü her zaman bayram değil! Umut ya vardır ya da yok! Eee o zaman alışılmışın dışında ‘yeni normal’ bir bayramın size çocukluğunuzu geri getirmesi dileğiyle, iyi bayramlar Türkiye!